Świetna recenzja, aż człowiek zaczyna żałować, że go tam nie było. No ale cóż. A było dużo osób ogółem? Bo jakoś nie wyłapałam.

Relacja z koncertu Orochi w Warszawie ^^:

Na koncert wybrałam się razem z moją koleżanką, której kochany wujek zgodził się nas podrzucić (pozdrawiam wujka xD). A więc z domu wyjechałam około 16:00. Do Warszawy mam tylko 60km więc dojazd zajął nam około godziny. Współczuję osobom które musiały się tłuc  w pociągu, ale sądzę, że było warto ^^. Po dojeździe w okolice klubu, mieliśmy drobny problem z jego znalezieniem xD. Tak więc pokręciliśmy się trochę, po czym ujrzałam ścianę z reklamą piwa. I tu padł tekst:
- Ej, zobacz. Reklama piwa. Czy czasami kluby nie reklamują piw na swoich ścianach?
Odpowiedź Anki:
-Eee? To na pewno nie tu.
No więc ruszyłyśmy dalej znajdując się przed jakąś poradnią, której miły pracownik zgodził się udzielić nam wskazówki jak dojść do klubu. I co się okazało? To był dokładnie ten budynek z reklamą piwa na ścianie! Wniosek? Nigdy nie słuchaj się Anki , słuchaj się własnego rozumu! xD
Gdy zaczęłyśmy zbliżać się do klubu, na schodach dało się już zobaczyć czekające osobniki płci żeńskiej i męskiej ^^. Z ust wujka Anki oczywiście musiało wtedy paść słowo ‘’dziwolągi’’ co ja sprostowałam jako – ‘’nasi braci i siostry’’ xD Dało się ujrzeć ciekawe kolory włosów, takie jak np. niebieski, zielony i różowy. Na torbach niektórych osób zobaczyłam przypinki i zaczęłam w duchu użalać się nad sobą i zastanawiać jako mogę nie mieć ani jednej. Czekałyśmy z Anką do 18:00 aż otworzą bramy klubu. Trochę minut po 18 drzwi się otworzyły i zaczęto nas wpuszczać. Pan, który stał przy drzwiach przeszukiwał torby tym, którzy je mieli, a kolejny pan zajął się naszymi biletami. Po przedostaniu się wreszcie do środka ujrzałam wielką ścianę oblepioną mnóstwem plakatów. Kilkanaście osób ustawiło się przy kawałku tej ściany, więc zaciekawiona zapytałam Anki ‘’ciekawe czemu’’ na co ona odpowiedziała coś w stylu, że rozmawiają pewnie. No więc poszłyśmy do szatni oddać nasze rzeczy miłemu, łysemu, niziutkiemu panu ^^. Potem zaczęłyśmy się zastanawiać gdzie jest sklepik. Ale że go nigdzie nie było widać, stwierdziłam że pewnie jest  w sali, w której będzie koncert. Klapnęłyśmy sobie razem przy ścianie i zaczęłyśmy się rozglądać. W pewnej chwili patrzę na tę ścianę przy której ustawiło się sporo osób i dostałam olśnienia. Tam są drzwi! xD Jako, że drzwi były oblepione plakatami tak samo jak reszta ściany, nie zauważyłam ich xD Co jakiś czas osoby stojące pod tymi drzwiami uchylały je, ale dostały później ochrzan więc przestały ^^. Po jakimś czasie czekania otworzone te drzwi i pozwolono wejść do środka. Po przekroczeniu przeze mnie drzwi, wszystkie miejsca przy barierkach zostały już zajęte. W mojej głowie ktoś zabluzgał i udałyśmy się do drugiego rzędu. W sumie osób było z 50? Trudno mi określić…  Gdyby wszyscy ustawili się w rzędach byłyby one tylko trzy. Parę dziewczyn przy barierkach zaczęło w pewnym momencie śpiewać ‘’Wakka wakka’’ Shakiry co jakoś w ogóle mi nie pasowało do atmosfery. Po rzuceniu im pełnego politowania spojrzenia, jako że do 20:00 zostało jeszcze sporo czasu, poszłyśmy z Anką do sklepiku. Rzucał się w oczy wielki plakat Orochi. Były do kupienia również płyty, pałeczki z napisem Orochi (to chyba były pałeczki xD), tatuaże, przypinki, zdjęcia. Po rozmowie z panią zajmującą się sklepikiem, która jak się okazało mówi po angielsku, zakupiłyśmy z Anką po plakacie no i oczywiście zdjęcia. Okazało się to nie za dobrym pomysłem, gdyż plakaty wypadły w trakcie koncertu z torby i ogólnie teraz są trochę pogniecione, no ale nie jest tak źle. Dowiedziałam się także od tej pani o tym, że po koncercie będzie sesja z autografami, co było dla mnie miłym zaskoczeniem, gdyż miało jej nie być. Po powrocie ze sklepiku ustawiłyśmy się ponownie pod sceną. Co jakiś czas wychodził pewien czarnowłosy facet i przynosił różne rzeczy. Stwierdziłam, że to pewnie Japończyk,  na co Anka stanowczo zaprzeczyła, mówiąc że nie, bo jak twierdziła – widziała jego twarz. Oczywiście po koncercie, gdy znosił rzeczy ze sceny, było wyraźnie widać że to Japończyk, co potwierdza mój wniosek mówiący, żeby nigdy nie słuchać się Anki.
Z tego co pamiętam to na scenę wyszli jedynie z minimalnym opóźnieniem, tak minimalnym, że można powiedzieć, że wcale go nie było. Kolejności w jakiej wyszli nie podam, bo nie pamiętam xD.
W każdym bądź razie przy ich piosenkach bawiłam się świetnie. Zaraz po tym jak zaczęli grać, parę osób na tyłach rzuciło się w pogo. Żeby nie oberwać odsunęłam się na bezpieczną odległość, co nie uchroniło mnie przed dostaniem z łokcia. Później próbując dotknąć wokalisty przeszłam w przód do drugiego rzędu i nie zwracałam już uwagi na to, co działo się z tyłu. No i zapomniałam powiedzieć, że przez jakąś 1/3 koncertu myślałam że stoję przed gitarzystą, ale jak się okazało to był basista. Jak można być aż tak zakręconym to sama nie wiem xD Ale ważne, że nie trwałam w tym błędzie do końca koncertu ;).
Basista w którymś momencie uraczył nas minką typu:  przyłóż palce wskazujące do policzków i wydmij usteczka. Razem z dziewczynami po naszej stronie zaczęłyśmy piszczeć  (gdyż widziałyśmy to tylko my) na co zdziwiony wokalista zaczął się wpatrywać w naszego słodkiego basistę z podejrzliwą miną, ale basista wyrażał postawę ‘’ja nic nie wiem’’  xD. Prosiłyśmy go potem żeby to powtórzył, ale nie za bardzo chciał >.<. Zrobił tak jeszcze raz jakoś pod koniec koncertu, ale akurat się na niego nie patrzyłam i nie widziałam tego po raz drugi T_T.
   Był również czas, kiedy każdy mówił coś do mikrofonu, z czego najlepiej zapamiętałam jakże słodko wypowiedziane przez gitarzystę słowo ‘’dziękuja’’ *.*  Bardzo ciekawy był także perkusista, który po dostaniu mikrofonu w rączki zaskoczył mnie growlem na wysokim poziomie ^^ Prób naśladowania przeze mnie jak i przez innych perkusisty nie opiszę, żeby nas nie ośmieszyć xD.
  Wokalista często podchodził do ‘’naszego’’ basisty i go obejmował na co reakcją był pisk. Kiedy tak podszedł kolejny już raz, dziewczyny zaczęły krzyczeć ‘’fanservice’’ i ‘’kiss’’ ale nie udało się namówić ich do takich posunięć xD.  Za to pod koniec koncertu  gitarzysta podszedł do basisty, pocałował swoje dwa palce i dotknął nimi policzka basisty co również zostało skomentowane piskami.
    Podczas koncertu zespół zgotował nam także ciekawą, śmieszną zabawę xD. Mieli oni przygotowane kartki wielkości A3 na których wypisane były poszczególne sylaby. Naszym zadaniem było oczywiście powtarzanie ich po przekładającym kartki wokaliście. Niestety, sylab było tak dużo, że prawdopodobnie nawet po przećwiczeniu ich parę razy, nie udało się nikomu zapamiętać ‘’jak to leciało’’. Później do uczenia nas został zwerbowany basista, który zajął się przekładaniem kartek. Ja byłam w stanie powtórzyć tylko ostatnie dwie sylaby <chowa się pod biurko>  ale wątpię by inni zapamiętali o wiele więcej. Później zabawa została wznowiona, ale ilość sylab które musieliśmy powtórzyć uległa znacznemu zmniejszeniu, dzięki czemu po kilku próbach którym przewodził gitarzysta, udało się wszystkim (wraz ze mną) powtarzać je bez żadnych pomyłek. Chłopacy z zespołu mieli mały problem  z przewijaniem tak dużej ilości kartek w dobrej kolejności dzięki czemu sala raz za razem wypełniała się wesołym śmiechem ^^.
Wokalista często do rąk brał taki jakby flecik poprzeczny i grał na nim. Mi osobiście te momenty się bardzo podobały ^^. Głos też miał milutki, o wiele lepiej wypadał na żywo niż na tej nieszczęsnej płycie. Po przesłuchaniu jej, nie miałam zbyt dużych oczekiwań co do koncertu, ale okazało się, że na żywo są o wiele razy lepsi. Dane nam było nawet zobaczyć bitwę na katany pomiędzy basistą a wokalistą! Wykonywali ruchy rodem z filmu o samurajach. Oddaleni od siebie o pewną odległość zrobili kółeczko wymierzając w siebie katany. Ogólnie to nie widziałam tej walki na tyle dokładnie, na ile chciałam, ponieważ gdy chciałam ich uwiecznić wtedy na zdjęciu, z aparatem coś się stało i zajęłam się patrzeniem w niego zamiast na scenę, eh…
  Gdy już powrócili na swoje miejsca, co jakiś czas wychylali się do nas i wyciągali ręce. Basista znajdujący się przede mną co prawda wyciągnął rękę, ale zrobił to na tyle wysoko, że nie miałam szans go dotknąć, więc opuściłam wzrok i co widzę? Jego nogę i odsłoniętą stopę! Nie byłabym sobą gdybym nie wykorzystała takiej szansy więc wyciągnęłam rękę i pogłaskałam jego stópkę ale zaraz po tym zaczęłam się śmiać z tego co wyprawiam i przestałam męczyć jego jakże zgrabną kończynę xD Wokalistę i gitarzystę także udało mi się dotknąć, tylko perkusista został przeze mnie nietknięty.
Po ich zejściu ze sceny od razu zaczęły się nawoływania o encore.  Po usłyszeniu dźwięku który mógł zwiastować ich ponowne nadejście wszyscy zaczęli krzyczeć, ale jako że nikt nie wychodził to zaczęliśmy krzyczeć o encore ponownie. Te podejrzane dźwięki zwodziły nas parę razy, ale w sumie myślę, że zasłużyliśmy na ich powrót ^^. Pierwszy wszedł perkusista i rozpoczął swoją solówkę. Zakochana wpatrywałam się w mój kochany instrument i w perkusistę, któremu gra wyraźnie sprawiała dobrą zabawę. Jego solówka ku mojej uciesze nie trwała krótko, a gdy wreszcie się skończyła na scenę wpadł basista, później gitarzysta no i obowiązkowo wokalista. Cały encore bardzo mi się podobał a ostatnią piosenkę, na prośbę fanów była „Sakura”.
Po odśpiewaniu tej piosenki zespół zszedł ze sceny i wszyscy udali się w okolice sklepiku, do którego miał przyjść zespół, aby złożyć autografy. Ja osobiście udałam się do baru żeby kupić coś do picia, bo byłam cholernie spragniona. Po poproszeniu o dwie małe pepsi w butelce z lodówki okazało się że jedna jest po 4zł ale w tamtej chwili było mi to obojętne więc grzecznie zapłaciłam i poszłyśmy razem z Anką oczekiwać przyjścia zespołu. Po jakimś czasie wyłonili się wreszcie i zajęli miejsca przy stole. Jako że nie było widać żadnej kolejki to podeszłyśmy do gitarzysty i podsunęłam mu swój plakat. Podpisał się na nim po czym ja wniebowzięta wzięłam go z powrotem i odeszłam. Później przerażona skapnęłam się, że nie dałam mu do podpisania jego zdjęcia, ani zdjęcia wspólnego, tak więc szybko do niego wróciłam i podałam mu zdjęcie wspólne. I tu nastąpiła ciekawa sytuacja, gdyż to wyglądało tak: Gitarzysta pokazuje mi tylną część zdjęcia i posyła mi pytające spojrzenie (miał na myśli to w którym miejscu dać autograf) a ja szybko uświadomiłam sobie, że sama nie jestem pewna gdzie ten autograf chce xD no ale zaczęłam niepewnie kiwać głową. Ale zaraz odwrócił zdjęcie na stronę przedstawiającą zespół i posyła mi to samo spojrzenie, no to ja zdezorientowana znowu kiwam głową. Jeszcze chyba z dwa razy zrobiliśmy akcje ,,pytające spojrzenie i kiwanie’’ aż nawet dziewczyny stojące obok zaczęły się z tego śmiać xD W końcu po wielu trudach i niezdecydowaniu, autograf wylądował na przodzie ^^.  Po „odhaczeniu” gitarzysty zaczęłam się rozglądać i zauważyłam, że kolejka się uformowała, a ja stałam ‘’pod prąd’’, tak więc grzecznie przeszłyśmy razem z Anką na koniec kolejki czekając na autografy od reszty. Gdy już odczekałyśmy swoje, zaczęłam zbierać autografy od pozostałych członków zespołu. Zdjęcie wspólne i plakat po podsunięciu wokaliście i po podpisaniu przez niego zostały przesunięte przez niego do perkusisty. Po wykonaniu tej samej czynności perkusista przesunął plakat i zdjęcie do basisty no i za nim się obejrzałam, basista zaczął podsuwać gitarzyście plakat, na którym pamiętajcie, że gitarzysta już się podpisał xD. Moja reakcja była spontaniczna i jak się okazało wywołałam tym ogólny śmiech. Otóż co zrobiłam? Wysunęłam grzecznie plakat sprzed nosa gitarzysty i się wymknęłam xD. Później jakaś dziewczyna koło gitarzysty zaczęła mnie wołać, żebym dała mu podpisać ten plakat, ale jej wytłumaczyłam, że on już go podpisał xD. Tak więc mając autografy od każdego z chłopaków, udałyśmy się do szatni po kurtki i torby. Mając już wychodzić, nie mogłam się powstrzymać przed ponownym wejściem na salę i popatrzeniu sobie na nich jeszcze przez chwilę. Ale niestety kiedyś trzeba było w końcu wyjść z tego klubu więc z ociąganiem ruszyłyśmy ku drzwiom. Klub opuściłyśmy parę minut po 23.

Ostatnio edytowany przez nessi (2011-09-24 01:15:06)

To ja wrzucę tu swoje relacje, z góry przepraszam, ze to będą posty pod rzad, ale w jednym mi się nie zmieści. Nie wiem, czy komuś zechce się to czytać, ale cóż XD

Moj pierwszy koncert

26.09.2009- Miyavi Live Music Hall- Kolonia

Koncert w Kolonii byl niesamowity, stalam calkiem z przodu, w scisku, spocona, ale przeszczesliwa.  Powiedzmy, ze widzialam Miva przez trzy czwarte koncertu ( pozostala cwiartka, to zbyt dlugie ramiona osob stojacych przede mna).
Miv nie jest wielka gwiazda, takie odnioslam wrazenie, nie uwaza sie za taka osobe, bawil sie z nami tak samo dobrze, jak my z nim. Opowiadal o tym, jak trudno bylo mu podjac decyzje rodzina czy muzyka, chyba te jego slowa wzruszyly wiekszosc fanow. W tym mnie, a nie jestem osoba, ktora sie czesto maze^^
Zagrall troche inne piosenki niz sie spodziewalam, nie bylo mojego ukochanego jibun kakumei, ale za to przekonalam sie do  Superhero ( na zywo brzmi o wiele lepiej). A Are you ready to rock bylo najlepszym kawalkiem tego koncertu.
Facet dawal czadu na scenie, jak sie patrzy, spocony, usmiechniety od ucha do ucha, po prostu czlowiek zywiol- nie mozna bylo nie raz za nim nadazyc.
Widac bylo, ze fani jedza mu z reki, kiedy np. poprosil o to, zeby wszyscy cofneli sie do tylu, kazdy to zrobil.
I zgadzam sie, ze Miv jest przystojnym facetem, wyglada na zywo jeszcze lepiej niz na wszystkich fotkach, po prostu czysty seks. No, ale zeby nie byc posadzonym o fangirlzm, dodam, ze jego wokal bardzo mnie zaskoczyl. Na poczatku kariery Miv strasznie falszowal, nie raz tak, ze to az bardzo bolalo. teraz nawet mimo tego, ze tak szalal na scenie, to  spiewal czysto. I te jego przemowy, ma tak cudownie zachrypniety glos i jego angielski jest tez swietny. Po niemiecku tez sobie dawal rade ( powiedzmy XD, zostanie mu wybaczone kaleczenie tego jezyka).
Ciesze sie tez, ze Miv powiedzial, ze dzieki koncertowi w Kolonii sie odrodzil. Koncert w Hamburgu byl do kitu, bo ludzie woleli kreic filmiki i robic  zdjecia, niz sie z nim bawic. W Sztokholmie podarto mu koszulke. Ech.
W sumie troche zalowalam, ze nie zostalam przed klubem do polnocy, bo wlasnie wtedy Miv wyszedl do autobusu, uscisnac mu dlon, to byloby cos niezapomnianego. Chociaz nie... Ten koncert pozostanie na zawsze w mojej pamieci- dwie godziny ( prawie dwie) absolutnego szczescia, pelne emocji, radosci, euforii i chyba tez nostalgii.
" Jak dlugo bedziecie wolac moje imie, to wroce do was"- trzymam go za slowo.
Bardzo podobala mi sie akcja fanow- przed bisami, nie wolailsmy wlasnie "bis" , tylko spiewalismy piosenke- If you happy... Kazdy zna to video , wiec nie musze pisac szczegolow. W kazdym razie Mivowi tos ie tak spodobalo, ze wyszedl z kamera i sobie to nagral ^^
Co tu duzo mowic, to byl koncert mojego zycia i czekam na rychla powtorke.
Mam Tourbook, jest zarabisty i wart swojej ceny.

Piosenki z Kolonii:

-opening SE
- RocknRoll is NOT Dead
- BOOM HA BOOM HA HA
-21st century Tokyo Blues
MC
-Singin' in the Rain
--Guitar play-
-What's My Name? (Piano and Drums)
-Please Please Please (Piano and Drums)
- Freedom Fighters)
-When I wish upon you (Piano)
~Super Hero SE~
-Super Hero (smoke)
-Eccentric song
-V-ROCK
-ARE YOU READY TO ROCK?
EN MC
-What a wonderful world 2
-Neo Visualizm
-As U R
- Kimi ni negai wo- ale nie pamietam, po czym bylo
- Ame Ni Utaeba
- Coin Lockers Baby

No a tu jeszcze kilka fotek, o filmiki moze ktos inny sie zatroszczy^^

D=Out- 02.06.2010- Underground Kolonia



Dout
Jak obiecalam, kiedy juz sie zwklelam z lozka, moge wam opowiedziec, jak bylo^^
Pod hala bylam juz po dwunastej, ale nie spieszylam sie, jako, ze Mao, Ruki i Reita ( moje kolezanki) trzymaly mimiejsce. Dobrze miec znajomych, ktorzy koczuja juz pod klubem od szostej czy tam osmej rano^^ Oczywiscie musialam sie zgubic, ale zawrocilam, kiedy stwierdzilam, ze w tej czesci miasta nie ma ludzi wygladajacych na Visu^^ Trzeba miec jakis punkt orientacyjny. Po jakiejs chwili udalo mi sie znalezc Underground, no i dolaczylam do moich ludzi. Na poczatku wielkie zdziwienie, bo pod klubem o tej godzinie byla doslownie garstka- moze 30 osob, moze nieco wiecej. Na LM.C tyle osob bylo juz kolo jedenastej, no ale coz sie dziwic, i klub mniejszy i D=out jest tu mniej znane, chociaz w sumie grali juz drugi raz w Kolonii.
Czekanie dluzylo nam sie niemilosiernie, bo bylo ponad trzydziesci stopni i slonce tak prazylo, ze czulam sie jak kurczak na roznie ( mowilam juz, ze nienawidze ubierania sie na czarno w takie dni?^^), w sumie atmosfera byla taka sobie. Jak zwykle elita- czyli osoby, ktore spia przed hala juz na kilka dni przed koncertem i chodza na kazdy wystep kazdego zespolu- byla juz na miejscu, caly czas przychodzily sie chwalic, czego one to juz nie widzialy itd. Troche takie cos jest wkurzajace, no ale co poradzisz. W sumie poznalam calkiem sporo nowych ludzi, ale tak zawsze jest na koncertach, trzeba sobie zebrac ekipe, zeby nie byc samemu na kolejnym. Przynajmniej ja tak robie.
Zaczeli nas wpuszczac o 19.30, koncert zaczal sie nieco po 20. W sumie jak zwykle wszyscy pchali sie na chama, ja sobie weszlam na spokojnie, jako, ze nauczona doswiadczeniem po koncercie Miyaviego, wiem, ze nie warto walczyc o miejsca z przodu. Naleze do osob dosc niskich, wiec przez caly czas musialabym stac na czubkach palcow, zeby cokolwiek widziec poza ramionami i dlonmi osob stojacych przede mna. W tym klubie jest jeszcze tak glupio, ze scena jest dosc nisko, wiec nie mialabym najmniejszych szans na zobaczenie chlopakow. Stanelam wiec sobie z tylu na podescie i to bylo najlepsze rozwiazanie, bo widzialam doslownie wszystko. Nie bylo tloku, razem z innymi stojacymi tam osobami bawilam sie fantastycznie. W sumie hala nie byla pelna, bylo okolo 200 osob, mozna bylo sie poczuc jak na koncercie dla vipow^^ Chlopcy weszli na scene, oczywiscie wokalista Kouki na samym koncu, co wywolalo od razu krzyki, brawa i piski. No ale trzeba przyznac, ze wygladali fantastycznie, w sumie na zywo wygladaja jeszcze lepiej niz na teledyskach. Zaczeli od piosenek z najnowszego albumu, ale nie zabraklo tez najwiekszych przebojow, ktore cala sala spiewala z chlopakami. Hikaru byl slodki, caly czas flirtowal z dziewczynami z pierwszych rzedow ( jaki on jest malenki^^), puszczal im oczka, buziaki, pokazywal jezyk, taki maly lobuz. Ja na poczatku stalam troche bardziej w strone Ibuki, ale potem sie przesunelam, zeby lepiej widziec Kouki. Ten facet ma energie, matko moja! Caly czas skakal, wskakiwal na glosnik, zeby go wszyscy widzieli, zachecal nas do tanczenia, pogowal, krzyczal- doslownie drugi Miyavi. Uwielbiam jego ruchy dlonia, kiedy porusza tak palcami, jakby kogos przywolywal( no coz, ja mysle, ze chlopcy odgapili nieco zachowanie od Gazetto, ale ciii). Grali dwie godziny, na poczatku moze nie bylo takiego szalenstwa, ale potem doslownie atmosfera byla nawet lepsza niz na koncercie LM.C. Po tych dwoch godzinach chlopcy zeszli ze sceny i przebrali sie w koszulki z logo trasy, wygladali mrrr, zwlaszcza Kouki( nie wiem, czy zauwazyliscie, ale ja mam na jego punkcie faze^^). No i zaczely sie bisy, ktore potrwaly godzine bez kilku minut, dokladnie 54 minuty, wiem, bo patrzylam na zegarek. Strasznie zalowalam, ze chlopcy tak slabo mowili po niemiecku czy angielsku, bo trudno bylo ich zrozumiec, i widac bylo, ze oni tez troche zalowali, bo nieraz cos powiedzieli, a tu bylo zero reakcji, no ale coz. W ogole, jak sie przedstawiali bylo slodkie. Zaczal perkusista Minase, troche po angielsku, nieco po japonsku. Podszedl do niego Kouki i pokazal na niego, mowiac, ze sa najlepszymi przyjaciolmi- i pokazywal raz na siebie, raz na niego, mrugajac do nas, i zapytal jak nam sie to podoba. Wszyscy zaczeli bic brawo, a tu taki krzyk- Kissuuuuuuu, jako zacheta, zeby sie pocalowali. Kouki podszedl do brzegu sceny i pyta sie z szerokim usmiechem- Nani? Co?
No niestety sie nie pocalowali, ale przytulili^^ Zawsze cos.
Nastepny w kolejce byl Reika gitarzysta. Wyciagnal slownik japonsko- niemiecki i powiedzial, ze zna nasz jezyk. Kouki mowi, no dobra, to udowodnij. Reika wielki usmiech i slabizuje- Ich will zum Bäcker ( Chce do piekarza), Wieviele Grade sind heute( Ile dzisiaj jest stopni), ale z takim akcentem, ze trudno bylo zrozumiec, co on w ogole powiedzial. Najwieksze owacje byly, kiedy powiedzial, ze nie umie mowic po niemiecku^^ To mu calkiem niezle poszlo.
Nastepnie przedstawial sie Hikaru- powiedzial, ze jest szczesliwy, ze jest tutaj. Kouki, zapytal sie, czy wie, co to jest ptak( tu uzyl slowka po niemiecku), i nadstawil mu garsc, tak jak sie karmi ptaki. Hikaru podszedl do niego i zaczal niby dziobac, nasladujac ramionami, ruchy skrzydel ptaka. Nie widzial , jak Kouki dal znac Reiki, zeby ten odlozyl gitare, obaj z koukim podniesli niespodziewanie Hikaru i polozyli go na ramiona fanow. No coz, trzymali go, na cale szczescie, bo fani doslownie pociagneliby go w tlum. Hikaru troche sie bronil, ale potem zaczal wolac  "I`m flying". Slodkie to bylo^^
Pozniej kolejnym byl Ibuki( ja nie wiem, czemu caly czas slyszalam Mizuki^^ Naglosnienie bylo do kitu). Jego wypowiedz mnie rozlozyla na lopatki. "Ich... ich... ich... I... I... Ibuki. I.... I... love you. Next!"- z taka ulga na twarzy. Jednak Kouki mu nie podarowal i mowi, ze mamy sobie wyobrazic, ze ma w dloniach Death Note i ze teraz zapisze tam imie Ibuki. Wszyscy zaczeli krzyczec, ze nie. Kouki pisze- I... Bu...ki- i w tym momencie Ibuki upadl na podloge^^ Wariaci.
Na samym koncu przedstawial sie Kouki- powiedzial lamana angielszczyzna, ze jest szczesliwy, ze najlepszy koncert w czasie ich trasy, ze chce wrocic tutaj do nas- i wiecie co, uwierzylam mu, bo sie rozplakal. Naprawde byli szczesliwi, bo nie graliby godzinnych bisow. Kiedy Kouki mowil do nas, Hikaru kazal nam krzyczec idiota po japonsku. Moge sie pochwalic, ze w pewnym momencie, kiedy Kouki wszedl na glosnik, i nikt nie mial dloni w gore, a ja mu pomachalam , to mi odmachal i sie usmiechnal. Sweeeeet^^
Zagrali na bisach prawie drugi koncert, same ich wielkie przeboje. Tlum szalal. Podobalo mi sie, ze chlopcy nie bali sie kontaktu z publicznoscia, zblizali sie do ludzi, dajac sie im obmacywac, bo dotykiem tego nie mozna nazwac^^
W ogole zaskoczyli mnie- jakas dziewczyna zemdlala, i Kouki krzyczy taki troche spanikowany- security, zajmij sie nia. Wyciagneli ja z tlumu, stala na nogach, i nagle fik. Kouki sam do niej podbiegl i podtrzymal ja, zeby nie poleciala na deski sceny. Zaskoczylo mnie jego zachowanie, odruch odruchem, ale nie sadzilam, ze tak sie zachowa.Od razu Kouki zaczal pytac fanow w pierwszych rzedach, czy w porzadku, czy jeszcze wytrzymamy, czy maja skrocic koncert.
Chlopcy grali do 22.54 dokladnie, potem rozdawali autografy. kazdy kto byl w hali mial okazje, podejsc do nich, wymienic kilka zdan, uscisnac dlon, dostac autograf- naprawde znalezli czas dla swoich fanow, co sie np. takiemu Mivowi nie zdazylo.
W ogole moge powiedziec, ze dla mnie ten koncert byl nawet lepszy od wystepu LM.C, bylam strasznie pozytywnie zaskoczona- na poczatku bylam sceptyczna, bo malo kto sie bawil na pierwszej piosence, i bylo troche dretwo, ale potem byl czad, genialna atmosfera.
Chlopcy pogowali, przytulali sie do siebie (moje serce yaoistki sie ucieszylo), flirtowali z fanami. I wierze, ze wroca, i ja na pewno pojde na ich koncert- na sto procent, bo sie oplaca.
Zaskoczyla mnie tez ich muzyka, bo nie znalam wszystkich kawalkow, kojarzylam ich raczej z melodyjnym rockiem, raczej bardziej w stylu oshare- a tu sie okazalo, ze potrafia niezle loic, i Kouki umie growlowac, moze nie jest z niego drugi Kyo czy Mao, ale jednak...
To chyba jak na razie tyle- jakbyscie chcieli jeszcze cos wiedziec, pytajcie.^^